1.ฟังลูกน้องให้เป็นสองเท่าของที่คุณพูด (เมื่อเราเป็นคนฟัง เรากำลังแสดงให้ลูกน้องเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีคุณค่า เราให้โอกาสลูกน้องได้ระบายความทุกข์ที่แน่นอกจนสบายใจขึ้น ซึ่งอาจส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของลูกน้อง)

2.ตอบสนองทางบวก งดปฏิกิริยาทางลบ

(ให้ระลึกอยู่เสมอว่า การแสดงปฏิกิริยาทางลบถือว่าพฤติกรรมที่ขาดสติของผู้บริหาร หมั่นตอบสนองทางบวกไว้เสมอ)

3.เอาใจเขามาใส่ใจเรา (ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับลูกน้อง เราจะคิดหรือรู้สึกอย่างไร ยิ่งเราเข้าใจมุมมองลูกน้องเท่าไหร่ ยิ่งง่ายต่อการเข้าใจในการต่อต้านในประเด็นต่างๆ ที่ลูกน้องมี)

4.ขอโทษตรงๆ ถ้าเป็นความผิดของเรา (ไม่มีสิ่งใดที่จะข่วยสถานการณ์ดีขึ้นได้เร็วกว่าการยอมรับว่าเราทำผิดพลาดและกล่าวขอโทษเมื่อเป็นความผิดหรือข้อบกพร่องของผู้บริหาร)

5.ไม่ขัดจังหวะหรือเปลี่ยนเรื่อง (จดจ่อขณะสนทนากับลูกน้อง ฟัง และรู้สึกถึงอารมณ์ขณะนั้น แต่พยายามไม่ปล่อยให้อารมณ์นั้นควบคุมเรา)

6.แบ่งปันประสบการณ์ที่เคยล้มเหลว ผิดพลาดเพื่อให้ลูกน้องได้เรียนรู้ (คนเราล้วนมีข้อผิดพลาด หรือเคยล้มเหลว อย่าปกปิด แบ่งปันประสบการณ์อันมีค่าเหล่านั้นให้ลูกน้องได้แลกเปลี่ยน เรียนรู้ ลูกน้องจะเคารพคุณมากขึ้น)

7.เข้าใจความรู้สึกผู้อื่น (ยิ่งเราเข้าใจการตอบสนองต่าง ๆ ทางอารมณ์ของเรา เราจะสามารถเข้าใจและประสานกับผู้อื่นได้อย่างเข้าใจและเห็นอกเห็นใจมากขึ้น

8.สร้างสิ่งแวดล้อมทางบวก (สิ่งแวดล้อมที่เต็มไปด้วยความสุข ไม่เพียงแต่มีผลต่อสุขภาพจิตทางบวกสำหรับทุกคน แต่คนที่มีความสุขคือคนที่ทำงานได้ดี มีคุณภาพ)

9.”ขอร้อง"ให้ทำแทนการ "ออกคำสั่ง” (เมื่อเราต้องการสั่งงานลูกน้อง ควรสั่งงานแบบให้เกียรติด้วยการเปลี่ยนมาเป็นการขอร้อง ไม่มีใครต้องการถูกสั่ง)

10.ยกย่องลูกน้องให้มากขึ้น (การยกย่องลูกน้องเป็นความต้องการระดับปัจเจกบุคคล ยิ่งส่งผลดีกับงาน)

หากมีข้อสงสัย สอบถามได้นะคะ

ด้วยความปรารถนาดีจาก

ดร.ชุติมา วงษ์สวัสดิ์

https://www.facebook.com/chutima.wongsawat

เรียบเรียงและปรับปรุงมาจากบทความของ Gordon Tredgold

http://www.businessinsider.com